“23 februari 2025 zal voor onze gemeente een bijzondere dag worden als we de bevestiging en intrede van onze nieuwe predikant ds. G. Timmer mogen meemaken”.

De uitnodigingskaart is aan de voorzijde getooid met een kleurrijke foto met iets dat je misschien al hebt herkend. Tijdens één van de ‘bouwdiensten’ in de opgang naar onze Protestantse Gemeente Damwâld en omstreken was er voor eenieder een prikkelende vraag ... wat wil jij eraan bijdragen? Alle kerkgangers kregen bij de uitgang die 'uitdaging' mee in de vorm van een (gekleurd) blokje hout. Het afgebeelde kruis is dan ook een kunstzinnig ‘gemeenschappelijk antwoord’. Ook onze nieuwe voorganger droeg inmiddels zijn ‘steentje’ al bij: “Ik wil jullie dominee zijn”.

Het kruishout … een samenspel van twee balken en heel wat blokjes die op deze manier iets nieuws creëren, verbinden. De kruisknoop straalt samenhang uit. Het duwt je als kijker naar de boodschap van het kruis en maakt zo duidelijk wat onze samenleving op dit moment nodig heeft: verbondenheid. Het kruis staat voor moedig vertrouwen in de toekomst.

We hebben als gemeente in het afgelopen jaar nagedacht over hoe we en met welke voorganger (in de toekomst) kerk willen zijn. Dat vraagt om bezinning over onze bezieling, identiteit, de inhoud van ons/het geloof en op welke manier we als kerkgemeenschap een plek willen innemen in de samenleving.
En de dominee dan? Ds. Timmer is onze nieuwe voorganger. Van ambulant naar gemeente predikant! De beroepingscommissie benoemde ds. Timmer niet voor niets een ‘pastor op de fiets’, een bruggenbouwer, iemand met een luisterend oor en een antenne voor wat in de gemeente leeft, creatief en makkelijk benaderbaar, in oplossingen denkend, helder communicerend en soepel reagerend op veranderende omstandigheden. Maar bovenal leeft en preekt hij vanuit de kern van het evangelie  ... leven dichtbij God.

‘Een goede aanloop is dan ook de halve sprong’, zo luidt een mooi gezegde. Dominees zijn broodnodig om het proces van gemeenschapsvorming te begeleiden, ze zijn dienstbaar in pastorale begeleiding van mensen in de belangrijke fasen van hun leven bij vreugde en verdriet, bij ziekte, rouw en trouw. Dominees hebben de mogelijkheid om na te denken over het leven, over de christelijke en religieuze waarden als liefde en rechtvaardigheid, overgave en waarheid. Waarden die wij in de samenleving, in onze gemeente goed kunnen gebruiken en die een verbindend element kunnen vormen. Dominees zijn verbonden met groepen mensen, ze kennen hen en volgen ze in hun leven. Ze mogen gevraagd en ongevraagd steun en hulp bieden aan de mens die dat nodig heeft en dan maakt het niet uit of je lid van een kerk bent.

Rond 1930 filosofeerde Einstein “Het leven is als fietsen. Om in balans te blijven moet je in beweging blijven”.  Bij het fietsen bewegen je voeten om de trapas heen, waardoor je wielen draaien, en je fiets over de weg beweegt. Terwijl die weg weer rond beweegt om de aardas, en de aarde weer om de zon beweegt. Alles is in beweging.

Het bijzondere van het kruis van de Here God is de levende Here God, die belangstelling heeft voor ons mensen. Hij deed niets anders dan goed, stelde nooit iemand teleur, bleek altijd te vertrouwen, keek altijd om naar die ene waar niemand naar omkeek. Hij spreidde zijn armen aan het kruis, zodat we – waar ter wereld we ook aanschuiven en hoe we er ook aan toe zijn – altijd zullen zien hoeveel Hij van ons houdt. Wie met Zijn liefde tot hun hart spreekt, zet het met Zijn geest innerlijk in beweging. En mensen die met open verwachting naar het huis van God komen, kunnen dit ervaren: God spreekt tot hen. God heeft iets in beweging gezet dat ons de hele dag, de hele week begeleidt, dat ons helpt in balans te blijven.

De uitnodiging is dan ook om vooral vooruit te kijken. Immers, bij terugkijken kunnen we alleen maar zeggen ‘hadden we maar dit of hadden we maar dat’. Het nodigt juist uit om te ademen. Om niet vast te houden aan zorgen, ergernis, angsten, maar te vieren hoe mooi het leven kan zijn.  Het is veel fascinerender om vooruit te zien, omdat daarvoor visie nodig is. En die bepaalt hoe we verder gaan, hoe we in beweging komen en in balans kunnen blijven. Gisteren is een herinnering, vandaag is een geschenk en morgen is in Gods hand.

“Ik wil jullie dominee zijn”.  Ds. Timmer ging in op de uitnodiging om voorganger te worden van onze gemeente. Gaan wij ook in op de uitnodiging? We vinden de kerk best belangrijk, maar hoe vaak gaan we er naar toe? Natuurlijk willen we onze kinderen christelijk opvoeden, maar wat komt er van terecht? Luisteren we nog wel naar Zijn roepstem, gaan we nog wel in op Zijn uitnodiging?  Een blik in de spiegel kan daarbij helpen. Wie ben je als mens? Wel vol van Jezus. Niet van de hype. Wel leergierig. Niet onverschillig. Wel van het kruis. Niet op de strepen. Wel voor de mensen. Niet van de stenen.

Je bent van harte uitgenodigd om samen te komen rond het kruis. Kom in beweging! Wees ook een bruggenbouwer en draag ook jouw steentje bij. Want als je zelf in beweging komt, wat heb je dan te verliezen?

Kees