Even voorstellen

Ik ben Bert Timmer en als predikant ben ik sinds 23 februari 2025 werkzaam in deze gemeente. Tussen 2011 en 2017 was ik al predikant in Damwâld en het fijn om nu weer in deze gemeente iets te mogen doen. Hiervoor was ik predikant in de gemeente van Burdaard-Wânswert-Jislum. Samen met Elizabeth en de kinderen woon ik in Kollum.

Wie zou je willen interviewen en waarom?

Ik zou best eens een interview met Mat Armstrong willen houden. Misschien kennen jullie hem van zijn Youtube video’s. Hij is altijd bezig met auto’s en pakt grote klussen aan. Dat heeft hij zichzelf geleerd. Begonnen op straat met helemaal niets; nu heeft hij een prachtig bedrijf en duizenden volgers. Ik zou met hem wel willen doorpraten over zelfstandigheid en doorzettingsvermogen. Ik denk dat hij dingen te vertellen heeft die heel leerzaam zijn voor gelovigen.

Wat is je lievelingsdier en wat spreekt je daarin aan?

Thuis hadden we altijd dieren: hond, katten en konijnen. Zelfs twee pinken die in het weiland naast het huis liepen (en in het najaar geslacht werden). Ik kan me uit mijn vroege jeugd de twee, drie varkens nog herinneren die we in een hok hielden. Nu hebben we geen huisdieren. Mijn lievelingsdier is uiteindelijk toch de kat. Flexibel met focus. En af en toe lekker lui.

Wat is het laatste boek dat je gelezen hebt?

Het laatste boek dat ik las, ging over moestuinieren. Ik heb naast het huis een kleine moestuin en ik lees graag over ervaringen van anderen. Ik ben vooral geïnteresseerd in de biologische teelt. Het laatste leesboek was een thriller: ‘de zaak Templeton’ van Javier Castillo.
 

Ik ben Robert Colijn, getrouwd met Sannie en vader van 6 kinderen. Ik ben geboren in het geweldige jaar 1976, op 11 maart. Vroeger geprobeerd om door te breken en beroemd te worden met 2 bandjes. Bij de een als drummer en de ander op gitaar. Dit beroemd worden is net niet gelukt. Ik heb 20 prachtige jaren gewerkt bij Youth for Christ. Een tijd die ik nooit had willen missen. Als jongerenwerker, trainer, coach en inspirator bij veel kerken in Friesland. Als laatbloeier als student begon na mijn 30e theologie te studeren. Eerst bij de Evangelische Theologische academie, waar ik 2 jaar bijbelse theologie en 2 jaar systematische theologie heb gestudeerd. Later nog 4 jaar op NHL Stenden, waarna ik mij theoloog en leraar godsdienst en levensbeschouwing mocht noemen. Ik heb zo'n 4 jaren voor de klas gestaan, naast mijn YFC werk. 6 jaar geleden heb gesolliciteerd bij de gereformeerde kerk in Damwald en ben sinds die werkzaam voor uw gemeente. Met veel plezier ben ik verantwoordelijk voor de 0 tot 35 jarigen. Ik hoop dit nog jaren te doen. 
 

Hallo, mijn naam is Wiebe Feddema en ik ben sinds 1 november 2025 werkzaam bij de PG Damwâld e.o. als pastoraal werker. Samen met Wijtske, onze twee dochters en onze zoon woon ik in Driezum. In mijn vrije tijd, sport ik: hardlopen, wielrennen en schaatsen. Daarnaast houd ik van lezen en interesseer ik mij voor de geschiedenis van onze streek en van it Frysk.

Techneut… en theologie
Als kind was ik geïnteresseerd in hoe de dingen werken. Speelgoed werd uit elkaar gehaald, de videorecorder sneuvelde, en fietsen repareerde ik zelf. Om te voorkomen dat dingen sneuvelden ging ik ook een technische studie doen: werktuigbouwkunde. Daarna werkte ik in de staalbouw, als tekenaar/constructeur aan bruggen, sluizen en gemalen.  
Toen ik betrokken raakte bij jeugdwerk van de kerk en de youth-alpha, werd mijn interesse gewekt voor theologie. Want de vraag naar de achtergrond van dingen bleef: hoe werkt techniek, hoe werkt de schepping, het leven, wat zit er achter geloof en hoe werkt God?

Kerk en dorp
En zo ben ik in 2018 in het kerkenwerk beland. Eerst parttime, en nu volledig. De rol als pastoraal werker / voorganger spreekt mij aan vanwege de verbindende rol die ik heb op het dorp. Het vertrouwen dat je krijgt. De verbinding die je hebt met meerdere generaties. Dat je mag oplopen met mensen op hoogtijdagen van hun leven (huwelijk, geboorte, doop) of bij verdrietige momenten (ziekte, overlijden, begrafenis). Het levensverhaal van ieder mens is uniek. En ik geloof dat het verhaal van God mee kan spreken. En hoop en troost kan bieden. Yn de gemeente rin ik graach in eintsje mei minsken op, en ik hoopje dat wy dan treast, ynspiraasje, moed opdogge.

There ’s a crack in everything that’s how the light gets in.
Nog altijd ben ik nieuwsgierig hoe de dingen werken, hoe het leven werkt. Maar ik besef dat wij niet alles kunnen weten, en ook niet alles kunnen repareren. Soms blijven we achter met de brokstukken van het leven. Dan hoop ik dat er een opening is. There ’s a crack in everything that’s how the light gets in. In menselijke kwetsbaarheid zie ik een opening waar het licht van geloof, hoop en liefde toch kan stromen. Zodat ondanks gebrokenheid, er heelheid kan groeien, zodat elk mens tot zijn/haar recht kan komen, en kan zijn wie die is.