Het nieuwe jaar is begonnen. We zijn officieel 1 Protestantse gemeente. De vakanties zijn voorbij. Het is weer duidelijk: Het nieuwe jaar is begonnen! Ik ben gestopt met goede voornemens want die lukken mij toch nooit en dan raak ik alleen maar gesfrustreerd. Ik noem het al jaren anders: verlangens. Welke verlangens heb ik voor dit nieuwe jaar? Wat zijn mijn verlangens in mijn relatie met Jezus? Wat zijn mijn verlangens voor mijn gezin, mijn kinderen? Wat zijn mijn verlangens voor onze gemeente?

Er is iets bijzonders met het uitspreken van onze verlangens naar God toe. De een zegt: dat kan je toch niet zomaar doen? God is God en Hij bepaalt. Onze taak is alleen om Hem te volgen. Een ander zegt: Je mag zeker je verlangens en wensen delen met God. Dit betekent niet dat Hij gewoon maar doet wat je wenst, maar God wil het graag horen. In Psalm 37 staat: Verheug u in de Here, dan zal Hij u geven wat u nodig hebt en waar u naar verlangt. Zo zegt Filippus tegen Jezus in Johannes 14:8 'Here, laat ons de Vader zien, meer verlangen we niet.' Ik heb een verlangen dat onze kinderen, tieners en jongeren Jezus gaan leren kennen zoals Hij is. Dit is een wens van mijn hart. Dat ze op een gegeven moment tegen mij, of iemand van u, zeggen dat ze niet geloven omdat wij hen erover hebben verteld, maar omdat ze Jezus zelf hebben ontmoet.

Mijn verlangen is dat in onze gemeente Jezus steeds meer zichtbaar is. Door de manier hoe wij persoonlijk met Jezus leven. Door de manier hoe we met elkaar omgaan. Doordat ons hart steeds meer gegrepen wordt door Gods Heilige Geest. Dat de Heilige Geest steeds meer ruimte inneemt in ons en dat Gods karakter, de vrucht van de Geest, steeds meer vorm krijgt in ons en door ons. Het is een verlangen dat we samen leren om Zijn stem te verstaan en daarin mee te bewegen. Ik heb een verlangen dat we kwetsbaar durven te zijn. Dat ook pijn, zonde, verdriet, depressie, ongeloof en nog meer van deze dingen in een veilige setting besproken mogen worden. Dat we elkaar in gebed mogen zegenen en verwachten dat God doorbraken geeft. Het is mijn verlangen dat ik Jezus op 1 blijf zetten, niet alleen met mijn mond maar met mijn hart en hoe ik leef. Ik verlang ernaar dat we meer honger krijgen voor Jezus, Zijn levende woorden en dat Gods Heilige Geest de kapitein op ons schip is. Het is mijn verlangen dat we meer en meer mogen geloven en ervaren dat Hij ons liefheeft. Dat Hij ons leuk vind en we ok zijn voor God. Dat we ten diepste de intimiteit met Jezus mogen ervaren. Ja, dat is nogal een lijst, maar ik stop nu want ik kan nog wel doorgaan.

Maar dan blijft de vraag voor jou en U: Stel je voor dat je aan tafel zit en Jezus zit met Zijn liefdevolle uitstraling tegenover jou en Hij stelt deze vraag aan jou. Wat is dan je antwoord? Niet goede voornemens. Niet iets doen. Maar je hart en verlangens laten spreken. Wat zijn bij jou de wensen van je hart? Ik geloof dat God heel geïnteresseerd is hierin. Dit is vriendschap! Schrijf eens voor jezelf op wat jouw antwoord aan Jezus zou zijn.

Romeinen 15:5 (het boek)
Het is mijn vurige verlangen dat God, die ons volharding en moed geeft, ervoor zal zorgen dat u één van hart en ziel Christus zult volgen.

Robert