Wie wordt de nieuwe dominee?
Wie wordt de nieuwe dominee?
Kun je wachten? Voor een pakketje, een antwoord op WhatsApp of een doktersafspraak? We leven in een tijd waarin veel dingen snel gebeuren en gepland kunnen worden – zelfs wachten. Wanneer ik een bestelling plaats krijg ik via een e-mail of een app te horen waar de goederen zich op een bepaald moment bevinden en wanneer ze precies bij mij voor de deur staan. In de ‘wachtrijen’ bij menig ‘callcenter’ krijg ik te horen hoeveel bellers me nog voor zijn en hoe lang de geschatte wachttijd is. Een wachttijd met een aankondiging dus.
Het is iets anders als je moet wachten op iets waarvan je niet precies weet wanneer het zal gebeuren. Bijvoorbeeld de geboorte van een kind, de uitslag van je examen of een toch zeer gewenste ziekenhuisoproep. In zo'n geval heeft de wachtende geen andere keuze dan de ziekenhuistas ingepakt te houden of in de (elektronische) brievenbus te blijven kijken. En dan is het wachten maar. Dag na dag.
“Die dominee was zo goed in het pastoraat. En die predikant heeft toen voor een nieuw elan gezorgd ...” Nu ds. Otter zo feestelijk afscheid heeft genomen staan we met z’n allen voor een nieuw en uitdagend hoofdstuk. Niet alleen fuseren we per 1 januari 2025, ook de beroepingscommissie is druk in de weer geweest.
Wie wordt de nieuwe dominee? Het lijstje met wensen is lang … de dominee moet het juiste profiel hebben. En hoe vind je hem of haar? Wie past er bij de gemeente, wat moet diegene meebrengen, welke verwachtingen liggen er allemaal? Welke kwaliteiten heeft de nieuwe dominee nodig? Wat maakt hem of haar tot een goede voorganger? Dit zijn de vragen die je jezelf stelt als je op zoek bent naar een nieuwe herder en leraar.
Het zoeken is een heel proces, en vervolgens de periode van het beroep evenzo. En dan begint, als alles is gelukt, een fase van elkaar leren kennen en aan elkaar wennen. Hoe zijn de eerste indrukken, welke verborgen verwachtingen leven er (aan beide kanten), enzovoort. De komst van een nieuwe predikant brengt veel met zich mee. En ja, wordt het ‘levensverhaal’ van een gemeente vaak niet verteld aan de hand van de predikanten die de gemeente in de loop van de tijd hebben gediend.
Maar die zoektocht naar een nieuwe herder en leraar gaat in de regel niet meer zonder slag of stoot. “Er zijn straks te weinig dominees. Intussen laten kerken kandidaat-voorgangers snoephappen”, zo kopte bijvoorbeeld het Nederlands Dagblad op 18 april 2023. “Veel oudere predikanten gaan stoppen, en te weinig jongere gelovigen voelen zich geroepen het stokje over te nemen. De kerkleiding van de PKN hoopte lang dat de daling (die ze kon zien aankomen) gelijke tred zou houden met het teruglopende kerkbezoek”, aldus het krantenartikel. Dat laatste blijkt – gelukkig - een misrekening.
We leven in een complexe tijd vol van onzekerheden. De maatschappij dreigt hopeloos ingewikkeld te worden en er komt veel op mensen af. Onderling vertrouwen staat zomaar onder druk. We zullen dat allemaal wel herkennen.
“Een wereld zonder kerk is een lichaam zonder ziel”. De kerk is een plek waar je mag zijn wie je bent en waar je samen viert dat je mens bent en dat je leeft, met alle vreugde en met alle vragen en alle moeilijkheden die daarbij komen kijken.
In de kerk worden mensen aangewezen om leiding te geven. Dat doen ze niet uit eigen naam, maar uit de naam van de Here Jezus, Hij die alle gezag heeft en die de Heer van de kerk is. Die kerk heeft structuur en leiding nodig, juist in een tijd als de onze waarin de kerk voor grote uitdagingen staat. Leidinggeven verwijst naar wat we gemeenschappelijk hebben te doen. Daarom is het – zoals ik ergens zo mooi las - juist ook van groot belang dat we ons maar al te goed beseffen waarom een geïnspireerde predikant zo broodnodig is: mensen bij God brengen, de Bijbel uitleggen, en de kerk als gemeenschap leren leven uit de genade en liefde van Christus. Evangelie en gemeenschap. Dat is de kern en die is van alle tijden.
Gelukkig zijn er toegeruste mensen die een roeping voelen, die zich door Hem willen laten leiden en die Hem willen dienen. Mensen voor wie de Here Jezus belangrijk, dierbaar en waardevol is en waarvoor Gods Heilige Geest de reden is voor alle enthousiasme.
Daarom: Alvast van harte welkom dominee !
Kees
Het is iets anders als je moet wachten op iets waarvan je niet precies weet wanneer het zal gebeuren. Bijvoorbeeld de geboorte van een kind, de uitslag van je examen of een toch zeer gewenste ziekenhuisoproep. In zo'n geval heeft de wachtende geen andere keuze dan de ziekenhuistas ingepakt te houden of in de (elektronische) brievenbus te blijven kijken. En dan is het wachten maar. Dag na dag.
“Die dominee was zo goed in het pastoraat. En die predikant heeft toen voor een nieuw elan gezorgd ...” Nu ds. Otter zo feestelijk afscheid heeft genomen staan we met z’n allen voor een nieuw en uitdagend hoofdstuk. Niet alleen fuseren we per 1 januari 2025, ook de beroepingscommissie is druk in de weer geweest.
Wie wordt de nieuwe dominee? Het lijstje met wensen is lang … de dominee moet het juiste profiel hebben. En hoe vind je hem of haar? Wie past er bij de gemeente, wat moet diegene meebrengen, welke verwachtingen liggen er allemaal? Welke kwaliteiten heeft de nieuwe dominee nodig? Wat maakt hem of haar tot een goede voorganger? Dit zijn de vragen die je jezelf stelt als je op zoek bent naar een nieuwe herder en leraar.
Het zoeken is een heel proces, en vervolgens de periode van het beroep evenzo. En dan begint, als alles is gelukt, een fase van elkaar leren kennen en aan elkaar wennen. Hoe zijn de eerste indrukken, welke verborgen verwachtingen leven er (aan beide kanten), enzovoort. De komst van een nieuwe predikant brengt veel met zich mee. En ja, wordt het ‘levensverhaal’ van een gemeente vaak niet verteld aan de hand van de predikanten die de gemeente in de loop van de tijd hebben gediend.
Maar die zoektocht naar een nieuwe herder en leraar gaat in de regel niet meer zonder slag of stoot. “Er zijn straks te weinig dominees. Intussen laten kerken kandidaat-voorgangers snoephappen”, zo kopte bijvoorbeeld het Nederlands Dagblad op 18 april 2023. “Veel oudere predikanten gaan stoppen, en te weinig jongere gelovigen voelen zich geroepen het stokje over te nemen. De kerkleiding van de PKN hoopte lang dat de daling (die ze kon zien aankomen) gelijke tred zou houden met het teruglopende kerkbezoek”, aldus het krantenartikel. Dat laatste blijkt – gelukkig - een misrekening.
We leven in een complexe tijd vol van onzekerheden. De maatschappij dreigt hopeloos ingewikkeld te worden en er komt veel op mensen af. Onderling vertrouwen staat zomaar onder druk. We zullen dat allemaal wel herkennen.
“Een wereld zonder kerk is een lichaam zonder ziel”. De kerk is een plek waar je mag zijn wie je bent en waar je samen viert dat je mens bent en dat je leeft, met alle vreugde en met alle vragen en alle moeilijkheden die daarbij komen kijken.
In de kerk worden mensen aangewezen om leiding te geven. Dat doen ze niet uit eigen naam, maar uit de naam van de Here Jezus, Hij die alle gezag heeft en die de Heer van de kerk is. Die kerk heeft structuur en leiding nodig, juist in een tijd als de onze waarin de kerk voor grote uitdagingen staat. Leidinggeven verwijst naar wat we gemeenschappelijk hebben te doen. Daarom is het – zoals ik ergens zo mooi las - juist ook van groot belang dat we ons maar al te goed beseffen waarom een geïnspireerde predikant zo broodnodig is: mensen bij God brengen, de Bijbel uitleggen, en de kerk als gemeenschap leren leven uit de genade en liefde van Christus. Evangelie en gemeenschap. Dat is de kern en die is van alle tijden.
Gelukkig zijn er toegeruste mensen die een roeping voelen, die zich door Hem willen laten leiden en die Hem willen dienen. Mensen voor wie de Here Jezus belangrijk, dierbaar en waardevol is en waarvoor Gods Heilige Geest de reden is voor alle enthousiasme.
Daarom: Alvast van harte welkom dominee !
Kees
terug