Columnist: Kees
Woningnood – in die tijd in Bethlehem: geen plaats in de herberg. Woningnood – ook vandaag nog in ons land. Gezinnen met kinderen kunnen geen betaalbare huisvesting meer krijgen, vluchtelingen worden ondergebracht in sport- en evenementhallen. Toch hebben we vandaag de dag meer dan genoeg ruimte in onze huizen en herbergen. Maar is het niet vaak een kwestie van goede wil? Zo wonen veel mensen vaak in te grote huizen en vinden velen het moeilijk om hun eigen huis met anderen te delen of te verhuren. Het kost tijd en werk en soms zenuwen. We willen onze rust en stilte. Des te bewonderenswaardiger was de inzet van veel burgers die in de afgelopen jaren Oekraïense vluchtelingen in huis hebben genomen.

Maar er is nog een ander tekort aan ruimte in onze wereld. Voor mij is dat uiterlijke gebrek aan ruimte een symbool voor een veel fundamenteler gebrek aan ruimte in ons leven: er is weinig ruimte meer in ons leven en in onze ziel, weinig ruimte meer voor stilte en vrede, voor ons verlangen, voor verdriet en dromen, voor ontmoetingen en God zelf. En ik geloof dat die twee met elkaar verbonden zijn. God is nog steeds op zoek naar ruimte in deze wereld, bij ons mensen.

Stel je voor dat je bij het lezen van de krant zo’n oproep zou tegenkomen: "De Here God is op zoek naar een kleine kamer, bij voorkeur in het hart van de mensen, eventueel. Per direct en voor onbepaalde tijd worden warmte en licht meegebracht". Zou zo'n advertentie succesvol kunnen zijn? Schrikt het je af? Of klinkt de advertentie je op de een of andere manier toch ook wel aanlokkelijk, omdat de nieuwe huurder op zoek is naar een onverwarmd appartement, warmte en licht worden zelf meegenomen. Op die manier zoekt God ruimte in zijn wereld – meestal bij de armen, bij de eenvoudigen, bij hen die een open hart hebben, die zich soms laten verontrusten en die verlangen naar warmte en licht.

En hoe zit het bij jou? Laat jij de Here God bij je intrekken? Of zou je hem liever zien als bezoeker die af en toe langskomt, of misschien als een soort onderhuurder die je elke ochtend op een vriendelijke manier begroet en soms het vuilnis voor je buiten zet of de veegdienst doet. Maar God echt in je leven laten komen? Je wilt toch ook je eigen vrede hebben, je wilt gewoon alleen thuis rondhangen en alles achter je laten en je terugtrekken, maar ook de vrede van God hebben?

De Here God is geen opdringerige huisgenoot, hij beheerst de kunst van de onzichtbaarheid. Hij klopt altijd zachtjes als Hij ons leven binnenkomt – Hij is er gewoon als een geduldige luisteraar als we uitgeput ons donkere appartement binnenkomen, Hij is er met zijn rust als we 's nachts wakker liggen en onze zorgen ons heen en weer gooien. Hij danst met ons mee als we blij zijn en drinkt 's ochtends een kopje koffie met ons als we op weg zijn naar ons werk. En Hij laat ons ook met rust als we ons gewoon willen verstoppen en ons aan alles ergeren. Op deze manier moedig ik mezelf en jou aan om God in ons leven, in ons dagelijks leven en in onze ziel te laten bewegen. Het bijzondere aan de Here God is dat Hij zich op Zijn gemak voelt in een koud en slordig appartement. En als Hij bij hem komt wonen, wordt het niet voller en smaller, maar dan krijgen we nieuwe ruimte in het leven. Een ieder voldoende ruimte toegewenst!